Άρθρα 

Συνεντεύξεις 

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΓΙΑΓΙΑ ΕΛΕΝΗ ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΥ

Πώς αξιοποιούσατε τα τρόφιμα τις παλιότερες εποχές;;;

-Δεν είχαμε πολλά πράγματα όπως είναι τώρα , τώρα υπάρχει υπερκατανάλωση , δεν είχαμε τέτοια πράγματα εμείς στα χωριά δεν υπήρχε ποικιλία κρέας τρώγαμε μια φορά την εβδομάδα και αν , δεν πετάγαμε ποτέ φαγητό . ένα κοτόπουλο στα ξύλα 7 άτομα. Αμα έμενε φαγητό το τρώγαμε το βράδυ.

Στο σχολείο δεν περνάμε τίποτα.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΠΑΠΠΟΥΣ ΣΩΤΗΡΗΣ ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ

(η ίδια ερώτηση)

-Ολα με προσοχή οικονομικά στα τέλη του πολέμου που γεννήθηκα δεν είχαμε πολύ φαγητό τότε τρώγαμε φασόλια φασολάκια χυλόπιτες ότι είχαμε δεν πετάγαμε φαγητό άλλες οικογένειες είχανε άλλες όχι. Αμα έμενε φαγητό το βάζαμε σε ένα φανάρι και το τρώγαμε ή το βράδυ ή την επόμενη μέρα. (φανάρι= ντουλάπι με σίτα)

Στο σχολείο μας έδεινε το κράτος γάλατα και τυριά και βούτυρο μας έβαζαν στο ψωμί.

Η αδερφή του παππού μου, Γεωργία Νικολοπούλου, μιλάει για τους τρόπους αξιοποίησης τροφίμων που χρησιμοποιούνταν στα παιδικά της χρόνια, αλλά και για τις διαφορές που υπάρχουν με τη σημερινή εποχή.

Πώς αξιοποιούσατε τα τρόφιμα που δεν καταναλώνονταν ή που ήταν έτοιμα να χαλάσουν;

«Τα τρόφιμα που ήτανε να χαλάσουν ήταν λιγοστά στο χωριό που ήμασταν και ήταν και ανάλογα με την εποχή αυτά που τρώγαμε. Για παράδειγμα, τα φασολάκια τα μαζεύανε και αφού τα τρώγανε φρέσκα, τα αφήνανε και ξεραίνονταν και τα τρώγανε τον χειμώνα, τα κάνανε φασολάδα. Το κρέας το χοιρινό, δεν υπήρχαν ψυγεία για να διατηρηθεί και το κάναμε παστό, την τσιγαρίδα, και το είχαμε για όλο τον χρόνο να τρώμε. Τη φέτα τη φυλάγανε σε βαρέλια και διατηρούνταν και έτρωγαν όλη τη χρονιά. Τη μυτζήθρα την τύλιγαν με χαρτί, λαδόχαρτο, και τη βάζανε μέσα και ένα πιθάρι και από πάνω τη σκέπαζαν, να μην παίρνει αέρα. Τα κρέατα επειδή δεν κρατάγανε (δε διατηρούνταν), τα μοιράζαμε στους συγγενείς ή κάποιοι άλλοι όταν ήτανε να σφάξουν ένα κατσίκι ή ένα αρνί ρωτάγανε ποιοι θέλουνε να τους δώσει κρέας όταν σφάξουν το ζώο, γιατί χάλαγε το κρέας, δεν μπορούσε να διατηρηθεί, ειδικά το καλοκαίρι. Την εποχή που υπήρχε γάλα, κάνανε τραχανά και τρώγανε όλον τον χρόνο, τον φυλάγανε σε μαξιλαροθήκες και διατηρούνταν τον χειμώνα. Και με το λάδι, όσοι είχανε, το λάδι που δεν τρωγότανε το κάνανε σαπούνι. Και τα λίπη τα παχιά από τις τσιγαρίδες, τα μαζεύανε και τα κάνανε σαπούνι, δεν τα πέταγαν. Το καλοκαίρι, γίνονταν πολλές ντομάτες σε ένα μήνα και μετά χάλαγαν και για να μην τις πετάξουνε τις κάνανε πελτέ. Τη βάζανε σε μία πήλινη στάμνα και βάζανε λάδι και την έκαναν πελτέ και την είχαμε τον χειμώνα στο σπίτι και κάναμε κοκκινιστά.»

- Τα τρόφιμα που δεν συντηρούνταν, όπως συντηρούνται σήμερα στα ψυγεία τι τα κάνατε;

«Τα δίναμε στα ζώα, ό,τι περίσσευε από το φαγητό μας το δίναμε στα ζώα. Και όπου ήτανε φτωχές οικογένειες τους δίναμε φαγητό.»

- Όσο περνούσαν τα χρόνια παρατήρησες διαφορές στους τρόπους που μεταχειρίζονταν τα τρόφιμα που δεν καταναλώνονταν;

«Μετά πήραμε ψυγεία και βάζαμε εκεί ό,τι περίσσευε. Δίναμε και σε άλλους. Δεν πετάμε φαγητό πια εύκολα. Αν σου μείνει φαγητό μαγειρεμένο για καιρό, θα το πετάξεις. Αν είναι άψητο, θα το βάλεις στον καταψύκτη και θα το μαγειρέψεις μια άλλη μέρα.»

Ελένη Κάκκου